Porządek chaosu.

Ukryte przesłania świata zewnętrznego reprezentowane są przez interwencję różnych elementów, przy czym kolaż jest jednym z głównych narzędzi metaforycznego opisu komunikatów współczesnego świata, który z kolei jest chaotyczny i pełen niepewności. Warstwy na warstwach konstrukcji i dekonstrukcji, metodą prób i błędów, odzwierciedlają ciągły ruch obu społeczeństw w czasie i samego życia, które każde z nich reprezentuje na swojej drodze. Czasami wywołanie szybkich i nagłych zmian może wydawać się katastrofą, o ile zapomina się o celu odnowy.

Ta sekwencja obrazów jest próbą refleksji nad wielością postaw, które można uznać za widza chaotycznego świata, ale pod względem estetyki i relacji do tego, co wchłaniane z zewnątrz, dominuje porządek, istnieje specyficzna równowaga, która w zasadzie określa kategorie ważności dotyczące tego, co powoduje, że jesteśmy istotami bardziej ziemskimi lub duchowymi, zawsze będąc wyborem pozostania na którymkolwiek z tych biegunów.

W tym przypadku to artysta jako widz filtruje nasze światy, czy to fizyczne, czy też stworzone, i proponuje, jak wskazuje czas, nieustanne odkrywanie siebie, będąc elastycznym obserwatorem w obliczu okoliczności.

W huraganach sztywne drzewa łamią się, tylko te bardziej elastyczne będą mogły przepuszczać powietrze przez swoje gałęzie i stać, gdy wiatr ustanie.